(42) Znów anegdota z ćwiczeń...

Chyba za dużo ostatnio opowieści zamiast opisu ćwiczeń, ale nie mogę się powstrzymać. Dziś M. i J. nasze nowe klientki zachwycały się K., która lada dzień będzie rodzić. Mówiły, że sądziły, że jest może w szóstym miesiącu. Były pod wrażeniem tego, jak ładnie się rusza, jaka jest sprawna. Myślały, że to jakiś cud, wyjątek, dar od niebios.

Powiedziałam, że nasza K. jest super, ale wyjątkiem nie jest. To normalne. Wszystkie ćwiczące dziewczyny tak mają, ale M. i J. nie wierzyły. Mają w głowie obraz umęczonej, ociężałej ciężarnej, ledwo chodzacej i stękającej, a przecież tak niewiele trzeba, żeby taki obraz nie miał racji bytu. M. i J. też za cztery miesiące będą śmigać.

(41) Prosto z sali ćwiczeń

W czwartek, ponieważ było tylko 5 dziewczyn, to trochę sobie pomarudziłyśmy.

R. powiedziała, że zachęca swoje ciężarne znajome do zajęć u nas, czy ruchu w ogóle, a one tylko patrzą na nią jak na kosmitkę. Potem, aż się uśmiałam, bo R. niemal mnie przekonywała, że ruch w ciąży działa (ja to wiem :-) ) Tak się cieszyła, że dzięki ćwiczeniom mimo ósmego miesiąca, jest bardzo sprawna, nic jej nie dolega, świetnie się czuje, również psychicznie. 

Powiedziała też, że obiecali sobie z mężem, że na stałe wprowadzą do swojego grafiku minimum godzinę ruchu tygodniowo. (Moje Drogie, to są właśnie skutki uboczne ćwiczeń w ciąży. Niektóre dziewczyny wcześniej mniej aktywne czy nawet nieaktywne, mobilizują się w ciąży i tak im już zostaje na zawsze, jeszcze rodzinę "zarażają". Znamy wiele takich "przypadków".)

Potem M. dodała, zresztą ona co zajęcia to mówi, że aktywność ruchowa ma doskonały wpływ na jej "wątłą" ciążową psychikę. Pozostałe dziewczyny też potakiwały.

Ruch w ciąży naprawdę działa i to na milion sposobów. Dlaczego wobec tego jakieś 4995 poznanianek, nie chce w dobroczynne skutki aktywności fizycznej uwierzyć? Dlaczego jakieś 4995 poznanianek szkodzi sobie, myśląc jeszcze na dodatek, że takie są "odpowiedzialne", bo nie narażają swojej ciąży...

P.S. Kiedy zreferowałam naszą dyskusję Dance-położnej, podsumowała: "My wiemy, że ruch jest dobroczynny w ciąży, ale co z tego? Jest coraz więcej rodzących, a coraz mniej ćwiczących".
I tym "optymistycznym" akcentem kończę na dziś i oddalam się od komputera w celu pojeżdżenia na rowerze stacjonarnym, żeby nie było, że szewc bez butów chodzi.

(40) Przesądy o ruchu w ciąży

Nasza klientka opowiedziała nam anegdotę. W początkach ciąży trafiła do szpitala z powodu drobnego krwawienia. Na szczęście był to jednorazowy epizod z niewiadomego powodu. W czasie jej pobytu w szpitalu widziało ją kilku lekarzy. Wszyscy mówili: „Cóż zdarza się, krwawienie zawsze jest niepokojące, ale  może nic nie znaczyć”. Jednak jeden znalazł powód całego zajścia. To dlatego, że zademonstrowała mężowi kilka kroków walca w tym trzy obroty! Szczególnie te obroty były niekorzystne dla zdrowia i życia. Tak, Moje Drogie, były to kroki walca, nawet nie zumby albo czegoś bardziej energetycznego. Na szczęście krwawienie nigdy się nie powtórzyło, a ona z czasem została naszą klientką, ale ile kobiet uwierzyłoby doktorowi i "nie oddychało" do porodu? 

Jestem wściekła i nie rozumiem kompletnie, jak lekarz, czyli ktoś kto zna się na anatomii i fizjologii może opowiadać takie rzeczy? I co to wnosi oprócz prawdopodobnego chronicznego stresu pacjentki? Ruch, ani rekreacyjny, ani codzienny nie wpływa niekorzystnie na ciążę. Wręcz odwrotnie. A kilkanaście kroków walca i trzy obroty trudno w ogóle nazwać ruchem!
(Oczywiście nie chodzi o to, żeby z krwawieniem biec na fitness zamiast do szpitala. Chodzi o to, żeby nie wierzyć w głupoty jak wspomniana poronna funkcja walca).

Pomyślmy przez chwilę:

- gdyby trzy obroty powodowały krwawienie, a sześć poronienie, to nie byłoby zabiegów aborcji. Ciążę można by usunąć tańcząc przy miłej muzyce i to za darmo.
 

- istnieją np. amerykańskie badania, na które już się na blogu powoływałam, jednoznacznie wykazujące, że aktywność fizyczna (prawdziwa, nie trzy obroty) nie powoduje poronień, nie utrudnia zajścia w ciążę, ani nie powoduje wad płodu (te trzy rzeczy badano). Co więcej, osoby regularnie się ruszające, ronią nieco rzadziej, niż osoby nieaktywne! 

- badania mówią, że przyczyny poronień są w ok. 85% genetyczne, a w ok. 15% spowodowane infekcjami (tak mniej więcej, zależy od badania i nie wchodząc w szczegóły). To się sumuje do 100%. Gdzie więc kategoria „poronienia z powodu normalnej aktywności życiowej”? Nie ma takiej kategorii, bo nie ma takiego związku!

- użyjmy logiki: gdyby głupie osiem kroków i obrót w czymkolwiek szkodziło, to większości z nas nie byłoby na świecie. Jeśli walc szkodzi, to kobiety powinny masowo ronić idąc do pracy, podbiegając do autobusu, podnosząc kilogram ziemniaków z podłogi lub szklankę do ust. Może niektóre z nas, zamożniejsze i mieszkające w dużych miastach, mają (wątpliwy) komfort leżenia i nieoddychania, ale to nie jest raczej powszechne dla wszystkich kobiet w Polsce. A nawet gdyby, to już np. nasze mamy niekoniecznie miały taki (powtarzam: wątpliwy) komfort, a babcie tym bardziej (moja całą ciążę pracowała ciężko w polu, babcia mojego męża w takim polu urodziła jedno z dzieci). A co z jeszcze wcześniejszymi pokoleniami? Albo z biedniejszymi krajami?

- natura jest mądra. Gdyby każdy „gwałtowniejszy” ruch (muszę użyć cudzysłowu, bo dla mnie obrót w walcu, to nie jest ruch gwałtowny) powodował krwawienie, to w momencie zapłodnienia trafiałby nas paraliż na 9 miesięcy. Natura by nie ryzykowała.

- funduję nagrodę każdemu, kto wyjawi mi, dlaczego niby umiarkowane zginanie kończyn miałoby kończyć się krwawieniem? Jak krążysz barkami, to też sobie płuca zarysowujesz? Jak biegasz to serce Ci się urywa? Jak skaczesz na skakance to masz krwotok z dróg rodnych? Jak robisz brzuszki, to żołądek Ci się nieodwracalnie spłaszcza? Nie, prawda? Tak samo w ciąży nie dziurawisz macicy robiąc skręty, ani nie rozwierasz szyjki zginając kolanka.

- ruch jest dobrodziejstwem na każdym etapie życia i zdrowia (moja 87 letnia babcia też zauważa, że się lepiej czuje, kiedy pospaceruje). Ruch poprawia krążenie, ciśnienie, przemianę materii wpływa korzystnie na układ oddechowy, nerwowy, pokarmowy, na samopoczucie i psychikę, odporność, wagę, wytrzymałość, sprawność, itd. Funduję więc drugą nagrodę, dla osoby, która wytłumaczy dlaczego w ciąży jakakolwiek aktywność miałaby być groźna. Rozumiem, że ciężarna nie powinna mieć sprawnego układu krążenia, metabolizm może jej siąść, powinna złapać jak najwięcej infekcji, puchnąć, cierpieć z powodu bólu kręgosłupa, być otyła i niesprawna oraz zdołowana psychicznie?

Uff...